تن یافت برهنگی ز بی رختی ما دل تن بقضا داد ز جان سختی ما چون دید غم و محنت ما را شب عید بگرفت عزای روز بدبختی ما

از بس که زند نوای غم چنگی ما  اندوه کند عزم هماهنگی ما شادی و گشایش جهان کافی نیست در موقع غم برای دلتنگی ما